Coming out van Aaike

Als kind merkte ik dat in ten opzichte van andere kinderen, anders was. Ik hield niet van make-up uurtjes of grote verkleedpartijen, waarbij je de kleding van je moeder aantrekt. Nee, ik ging graag klimmen en klauteren. Op den duur speelden we ook kusjeskring, maar al snel kwam ik erachter dat, dat geen spel was voor mij. Ik wilde helemaal geen kusje ontvangen van een jongen, want dat voelde niet goed. Als ik een kusje kreeg op mijn wang van een meisje, voelde ik mijn wangetjes al snel gloeien. Ik had geen idee wat het inhield, aangezien ik altijd had geleerd op school en in mijn omgeving dat jongens verliefd worden op meisjes en meisjes verliefd worden op jongens. Ik ging er maar vanuit dat ik geboren was in het verkeerde lichaam, want dan klopte mijn gevoel bij het juiste lichaam.
Toen ik in groep 8 zat begon dat te veranderen. Ik had geen honger meer, had slapeloze nachten en toch voelde ik mij erg energiek. Waardoor het kwam, was voor mij een vraag. Tot die ene dag, toen ik in het hondenparkje om de hoek, de honden ging uitlaten. Opeens stond zij daar ook. Mijn benen voelde opeens als spaghetti aan, mijn hart ging sneller kloppen, mijn handen werden klam en er gebeurde rare dingen in mijn buik. Ik weet nog dat ze heel vriendelijk een ”goedemiddag” zei en ik daar alleen op terug kon reageren met een: “euh….” terwijl mijn wangetjes weer begonnen te gloeien. Ik heb in het halfuurtje dat ik de honden uitliet alleen naar haar gekeken en gedacht “wat is er mis met mij?” Uiteindelijk verliet zij het parkje en liep ik verward naar huis.
Eenmaal thuis ging ik snel vragen aan mijn trouwe vriend Google, wat er met mij aan de hand was. Ik al snel veel websites te zien met informatie over homoseksualiteit. Na het lezen van de websites vielen alle puzzelstukjes samen. Eindelijk kon ik mijn gevoel vertalen in dat ene woord genaamd: lesbisch. Ik hoefde helemaal geen jongetje te zijn om meisjes leuk te vinden. Hoewel alle puzzelstukjes samen vielen, besloot ik wel, om dit gevoel voor me te houden. Het woord homo en dergelijke woorden werden vaak gebruikt als scheldwoord door de jongens en meiden op mijn school.
Zo ging ik van de basisschool naar de middelbare school en ook daar werd fanatiek gebruik gemaakt van het woord homo. Daarnaast waren de woorden bi-ologie en potvis hilarisch. Ook toen Besloot ik mijn mond te houden, totdat ik opnieuw een meisje leuk begon te vinden. Ik kon toen niet meer mijn mond houden tegenover mijn beste vriendin, die het vrijwel altijd had over jongens. Ik besloot het om het aan haar te vertellen, maar dan wel via MSN, want in persoon vond ik te eng. Nadat ik het aan haar had verteld, reageerde ze erg positief. Voor haar bleef ik hetzelfde en vanaf die dag had ze het vrijwel altijd over jongens en meiden. Doordat mijn beste vriendin zo goed reageerde, besloot ik het aan de rest van de vriendengroep te vertellen, deze keer via persoon. Ook zij reageerde goed en zo kwam ook een andere vriend uit de kast. We besloten met zijn allen om het nog binnen de groep te houden, aangezien we niet wisten of het in goede aarde bij anderen zou vallen.
Zo ging ik weer van het eerste leerjaar op de middelbare school naar het tweede leerjaar en daar veranderde alles. Ik kwam in een klas terecht waar een meisje zat die erg gepest werd en als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan pesten. Ik nam het voor haar op met alle gevolgen van dien. Ik ging nog liever ten onder met trots dan met spijt. Op een dag lag ik een weekje ziek op bed en toen werd ik gebeld door mijn beste vriendin.
“Aaike, ze weten het!”
“Wie weten wat?” Zei ik.
” heel de school weet dat je lesbisch bent, het gaat als een lopend vuurtje rond.”
Ik hing verschrikt de telefoon op en heb een uur lang op bed gelegen met de vraag: “wat nu?”
Ik besloot het maar aan mijn ouders te vertellen, want als ik gepest zou worden, hadden zij het recht om te weten waarom. Ik stapte uit bed en liep naar de keuken, waar mijn moeder aan het koken was.
“Mam, ik word verliefd op meisjes.”
Mijn moeder keek me aan en zei: “oké.”
Ik was verbaasd over haar reactie. Hallo mam, ik heb hier twee lang mee geworsteld en het enige wat jij kunt zeggen is: “Oké. ” Kennelijk was mijn moeder bewust aan het wachten op mijn vader, die thuis zou komen van zijn werk. Toen we aan tafel zaten te eten, zei ze tegen mijn vader, dat ik wat te vertellen had. Ik keek mijn vader aan en herhaalde weer de zin: ” ik word verliefd op meisjes.”
Opeens was het stil aan tafel en ik begon van de angst en spanning te huilen. Mijn vader stond op en gaf me een knuffel, eveneens deed mijn moeder dat. Ze zeiden dat ik daardoor niet verander en dat ze nog steeds van mij houden. Mijn vader zei dat hij me in het weekend mee naar het terras zou nemen, want dan konden we samen naar mooie vrouwen kijken. Ik weet nog dat we elkaar lang in de arme hebben gehouden. Gelukkig reageerden ook zij goed. Ik moest het alleen nog aan mijn broer vertellen, aangezien hij die avond bij vrienden aan het eten was. Wanneer mijn broer het huis betrad, liep ik gelijk op hem af en zei dat ik hem wat moest vertellen. Hij keek me aan en voordat ik het door had zei ik het:” Ik val op vrouwen.”
”Oké, cool, dat is de droom van iedere man, twee vrouwen die zoenen”. Hij gaf me een knuffel en liep naar zijn kamer.

Ik vertelde die avond aan mijn ouders over de situatie op school. We besloten mijn mentoren te bellen, zodat we samen met hen konden bespreken over de beste oplossing. Na lang gepraat te hebben, hakte ik de knoop door. Ik wilde het aan de klas vertellen. Ik realiseerde mij dat ik heel mijn leven vocht voor het recht van anderen, maar nooit voor mijn eigen recht. Ik belde mijn beste vriendin op, zodat ik aan haar het nieuws kon verkondigen. Ze kwam die avond nog langs en gaf aan dat ze achter mijn keuze stond. Ze zou tijdens het grote moment achterin de klas zitten, zodat ik naar haar kon kijken.

Ik weet nog dat ik het aan de klas vertelde op een vrijdag voor de carnavalsvakantie. Mijn mentoren hadden voor dit moment iedere dag gebeld, om te vragen of ik het echt wilde en hoe ik mij voelde.
Ik ging het vertellen tijdens het mentoruur, aangezien dat het laatste lesuur van de dag was. Er spookte van alles rond in mijn hoofd, maar ik moest en zou het doen. Deze keer moest ik voor mezelf opkomen. Tijdens het laatste lesuur riep mijn mentor mij naar voren. Iedereen dacht dat ik iets zou aankondigen over een wijziging op school, aangezien ik een klassenvertegenwoordigster was. Met lood in mijn schoenen liep ik naar voren en zag dat mijn beste vriendin achterin de klas zat. ik keek haar aan en ze knipoogde naar me.
”Zoals jullie weten gaat er een roddel over mij rond en ik wil zeggen dat deze roddel waar is. Ik val inderdaad op vrouwen.” De klas zweeg en keek me mij lang aan. De stilte die er heerste in de klas, die normaal gesproken druk was, voelde aan als mijn laatste uur.
Opeens begonnen ze te klappen, hard te klappen. Verschillende leerlingen begonnen respect door het klaslokaal te roepen en even later begonnen alle jongens te vragen op wat voor vrouwen ik val.
Vanaf dat moment was het eruit en enkelen hadden er moeite mee, maar dat ging om een klein groepje leerlingen. Het pesten stopten en twee andere leerlingen kwamen na mij uit de kast, aangezien de school genoeg veiligheid bood, om jezelf te kunnen zijn.

Als ik er nu naar terugkijk merk ik, dat dit een belangrijke periode voor mijn ontwikkeling is geweest, want vanaf dat moment heb ik geleerd om voor mezelf op te komen. Ik wil aan ieder meegeven dat je moet opkomen voor je eigen rechten. Het maakt niet uit wie je ben. Het enige wat telt is dat je respectvol met je medemens omgaat, ook al ben je het niet altijd met elkaar eens en ook al begrijp je elkaar niet.
Het mooiste cadeau wat er is, is het ontvangen van liefde, want liefde is de baas.