Het verhaal van Johan - Coming Out Zone

Ik groeide op in een streng christelijk dorp in het oosten van het land waar het geloof sterk beleden werd. Mijn ouders deden echter niets aan het geloof waardoor ik een heerlijke onbezorgde jeugd heb gehad waarin ik veel aan sport heb gedaan, voetballen en tennissen. Met sexualiteit was ik toen nog niet bezig maar vanaf 11/12 jaar voelde ik dat ik anders was dan mijn leeftijdsgenootjes, ik keek graag naar oudere mannen. Deze gevoelens kon ik nog verdringen door bijna dagelijks te sporten maar ik kreeg steeds meer de neiging om toe te geven aan mijn gevoelens maar ja de angst om afgewezen te worden door iedereen waar je van houdt was toch nog steeds sterker. Ondertussen had ik tocg geprobeerd kontakt te leggen met een dorpsgenoot, een oudere man, die echter niet homosexueel bleek te zijn. Mijn radar was nog een beetje in de war! Deze man had echter mijn ouders gewaarschuwd omdat hij bezorgd was om mij en hij dacht dat ik mezelf iets aan zou doen. Ik kwam thuis en zag mijn vader en moeder in tranen toen ze me vroegen of ik homo was. Toen ik dat zag stamelde ik; “dat ik het nog niet wist” en sloot de kast weer. Ik besloot het voortaan stiekem te doen en dat deed ik tot ik een jaar of 27 was, onder andere door kontaktadvertenties in de krant. Ik was ondertussen in een grote stad, Zwolle, gaan wonen en kwam daardoor los van de benauwde gemeenschap en begon ik steeds meer voor mezelf te accepteren dat ik op mannen viel. Ik besloot in 1999 mijn baan op te zeggen, mijn flat te verkopen en enkele maanden naar het buitenland te gaan en ongeveer voor mijn vertrek heb ik het mijn ouders en zus verteld. Nu reageerden mijn ouders beter door te zeggen dat ik mijn eigen leven moest leiden en daarin gelukkig moest zijn. Het moment dat ik uit de kast kwam voelde als het mooiste moment van mijn leven!!!! Eindelijk eerlijk zijn tegen mezelf en eerlijk tegen anderen en me niet te hoeven schamen, ik weet dat ik geen ander persoon ben omdat ik toevallig homo ben. Wat ik wl heb geleerd heb is dat je eerst van jezelf moet houden, jezelf moet accepteren om de stap te kunnen nemen. Ik ben gelukkig met de persoon die ik ben geworden en accepteer iedereen zolang er sprake is van wederzijds respect! Liefde is universeel, dus voor iedereen! Blank, zwart, geel, homo, hetero.